*ورقی از چرک نویس دلم*

سلام مهربونای روز های تنهایی

ببخشیدکه واسه این پست کسی رو خبر نمیکنم،اگه کسی گذرش به تنهایی من افتاد که خب اخرین برگ این دفتر رو ورق میزنه،اگه هم کسی نیومد که خیلی خوشحالم میکنه چون اینجوری معلوم میشه اونقدر روزگار بر وفق مرادش بوده که مارو فراموش کرده

:واما برای شمایی مینویسم که هنوز یادی از من در سر داری

منو ببخش
اگه توی این مدت نتونستم زیاد بیام و دلنوشته هاتو بخونم

منو ببخش
اگه ناخواسته خطی نوشتم که دلتو لرزوند

منو ببخش
اگه حرفی زدم که حتی واسه یه لحظه خم به ابروی کسی اورد

و اما منو ببخش
اگه همیشه دل دل میکردم به رفتن و تو نمیذاشتی

و اما این دلنوشته مریم حیدرزاده اخرین حرف من هست به شما و یک مخاطب خاص:

این سطر مختصر را گفتم که او بخواند